Su gibi berrak Zelal yoldaşıma; bugün tarihin en anlamlı yürüyüşüne başlıyorum. Mezopotamya’nın kutsal topraklarında özgürlük savaşçısı olmaya gidiyorum. Uzun süredir hayaliyle yaşadığım çağdaş Kawa’nın militanı olmaya, gerilla saflarına katılmanın heyecanıyla, umut ülkesinin dağlarına doruklarına doğru yürüyorum. Heyecanla hüznü, özlem ile ayrılığı birlikte yaşıyorum. Ben bu dağları seviyorum. Çünkü bu topraklara emperyalizmin kiri giremez. Bu dağlar yarının özgürlük kanıyla sulanmıştır. Bu dağlarda tarihimiz saklıdır. Bizim köklerimiz bu dağların derinliklerinde saklıdır. Şehirler her ne kadar bizleri ayırsa da bu dağlar tanrıça şefkatiyle bizlere kucak açarak bizleri birleştiriyor. Değerli yoldaşımla karşılaşmak dileğiyle.
12.04.2013
/////////////////////
İLK GÜN VE İLK HEYECAN (KATILIŞIM)
Kürdistan dağlarında gerillaya katılışımın ilk günü gerilla arkadaşlarla karşılaştığım zaman çok heyecanlıydım. Adeta kalbim yerinden fırlayacak gibi oldu. Arkadaşların noktasına geldikten sonra Xemgîn arkadaşla tanıştık. Xemgîn arkadaş orta boylu sarışın ve güler yüzlü bir arkadaş, kendisi iki yıllık bir gerilla aynı zamanda hemşerim sayılır. Serhat bölgesinden katılmış, ortak arkadaşımız bile çıktı. Kendimi ilk kez bu kadar özgür ve güvende hissediyorum. Arkadaşlarla birlikte ateş yakıp çay hazırladık. Gerilla ateşi dumansız olmalıdır. Çünkü yerleri düşman tarafından bilinmemelidir. Çay içtikten sonra yolculuğa başladık. Altı saate yakın bir yoldu, geceleyin bir fırtına olduğu için Xemgîn ve Ronî yoldaş yolu şaşırdılar. Altı saatlik yol yirmi dört saate uzadı. Gündüz karda yürüdüğümüz için kar sularıyla ayaklarım ıslanmıştı, geceleyin dinlenmek için ayakkabılarımızı çıkarttıktan sonra ayakkabılarım soğuktan donmuştu. Bir türlü ayaklarıma girmiyorlardı. Mecburen guni yakmak zorunda kaldık. Gerilla yaşamında sürekli bir yerden başka bir yere gitmek zorundasın. Nihayet yorucu yolculuk bitti, istediğimiz noktaya geldik. Bu noktanın sorumlusu Simko yoldaş, yirmi yıllık gerilla. Kürdistan’ın ve Reber Apo’nun özgürlüğe olan inancı yüzünde rahatlıkla okunuyor. Bu dağlarda doğal yaşamın ve özgürlüğün birlikte anlam kazandığı bir ortamda çay içip film izlemek bir başka keyif katıyor yaşama. Daha yazacak çok şey var ama şimdilik bu kadar.
13.4.2013
/////////////////////
ANLAMLI GÜNLER
Bugün gerilla yaşamının heyecanlı yanlarıyla birlikte birde yorucu ve beceri gerektiren yanlarını gördüm. Kaldığımız manganın bir duvarı yıkıldı, onunla uğraştık aynı zamanda bir de manganın altından su çıkıyordu. Karların erimesiyle her taraf çamur dolu. İsmail arkadaşla birlikte tavla oynadık. İsmail arkadaş maşallah sanki tavla üzerine yüksek lisans yapmış. Beni 4-5 yendi. Öyle hızlı oynuyor ki oynadığı taşı takip etmekten bile zorlanıyorum. Şimdi yollar karla kaplı olduğu için Güney Kürdistan’a gidemiyoruz. Gerilla beraberinde yaratıcılığı da zorunlu hale getiriyor. Sert doğa koşullarına rağmen her şey çok güzel ve anlamlıdır.
16.4.2013
/////////////////////
Bugün güzelliğini tarihe yazdıran ve tarihi kendisinde saklayan Kato Marînos dağlarında elimde zalimlere kan kusturan Kalaşnikof’um, kalbimde Kürdistan sevdası, aklımda ve yüreğimde Reber Apo’nun ideolojisi yürüyorum özgürlüğe doğru, evet Kato dağlarında tarih saklıdır. Büyük İskender bile İran seferinden Verimli Hilal’de insanlığı yok etmeye amaçladı. Lakin diktatörlerin, zalimlerin ve Dehaqların korkulu rüyası olan Kürtlerle karşılaşır. Dağ Kürtleri Kato’da İskender’in ordusunu tarihin en karanlık noktasına gömdüler. Kato dağlarının arasında akan Kato Marinos şelalesi gerilla annelerinin sevinç gözyaşlarını andırır bana. Bu gözyaşlarıyla sulanarak tekrardan yeşerecek.
29.4.2013
/////////////////////
Yaşamın ve zamanın anlam kazandığı Metîna dağlarında güneşin doğuşunu beklemek ve güneşin tanrıça şefkatiyle insanları ısıtması bir başka anlam katıyor yaşama. Bu haşmetli dağların doruğunda bilge insanın militanı olup güneşe yürümek bir sevdadır. Dehaq’lara karşı başkaldırının simgesi olan bu dağlar şimdiden çağdaş Kawa’nın militanlarına ev sahipliği yapıyor. Çağdaş Kawa’nın vermiş olduğu öze dönüş savaşı gün gittikçe büyüyor. Militanları dağların doruklarında insanlığı tekrardan yaratma mücadelesi veriyor, bunun içinde toplantılar düzenliyor, tartışmalarda bulunuyor ve biz de Şehit Jîn şubesi olarak bu dağlarda ilk resmi toplantımızı yaptık. Arkadaşlar bu toplantıda on beş günlük eğitim süresini değerlendirdiler. PKK’nin temel silahı olan eleştiri ve öz eleştiri toplantıda ilk sırayı aldı. Bir de silah eğitiminde ilk üçe giren arkadaşlarımızın isimleri belli oldu. Yoldaşlarımızın başarılı olması bize de sevinç ve mutluluk verdi. Başarılı olan arkadaşlarımıza hediye olarak Önderliğin ve şehit arkadaşların resimlerini verdiler o resimleri görüp de heyecanlanmamak elde değil. Önderlikle buluşmak dileğiyle.
Devrimci selam ve saygılar.
09.6.2013
/////////////////////
Yaşamın ihanete uğratıldığı bir dönemde Verimli Hilal’in topraklarında özgürlük savaşçısı olmak yaşamak anlamak ve anlamlandırmak çaba ve emek gerektirir. Özelliklede Kürdistan coğrafyasında yaşam o kadar hareketli o kadar karışık ki anlamak ve yorumlamak gerçekten çok zor ama başta Kürt halkı olmak üzere Ortadoğu halkı çok şanslıdır. Çünkü bu yaşamı anlayan ve yorumlayan 21. yüzyıl filozofu bu topraklardan çıktı ve özgür insan gerçekliğini yeniden filizlendirdi. Bugün Önderliğin çözümlemesini izledik, bilge insan yaşamı öyle analiz ediyor ki insan varolan yaşamdan nefret ediyor. Kapitalist sistem insanlığı ihanete uğratmış, bencil, bireysel, çıkarcı ve köleci bir yaşam dayatmıştır insanlığa. Oysa Öndelik; ben çirkin ve kirli yaşamı reddediyorum, yaşanacaksa eğer özgür ve anlamlı bir yaşam olmalıdır. Çünkü bencilliğin dibe vurduğu anda insana ihanet başlar insana ihanet eden birey sevemez, aşık olamaz, herhangi bir davanın temsilcisi ve savunucusu olamaz.
/////////////////////
Bugün Şehit Xabat şubesinin açılış töreni vardı. Arkadaşlara moral olsun diye bizde gittik açılışa. Aslen Türk kökenli olup da ömrünü Kürt özgürlük mücadelesine veren Abbas arkadaş geldi. Yönetimdeki arkadaşlar önceden heval Abbas’ın geleceğini söylemedikleri için tören yerinde Abbas arkadaşı görünce şaşırdılar. Yemin töreninden sonra Abbas arkadaş yeni savaşçılara PKK’nin okulu, yaşamı, kültür ve ahlakı hakkında bilgi verdi. Daha sonra Önderliğin başlatmış olduğu barış süreci hakkında bilgi verdikten sonra moral başladı.
10.6.2013
Çektar Tolhıldan
///////////////////////
Umutlar ülkesinin dağlarında şafakla birlikte yeni bir gün, yeni bir umut, heyecan ve bir de kölelik prangalarını kırıp da kendilerini özgürlük dağlarına vuran Reber Apo’nun fedaileri ve Kürt halkının özgürlük teminatı olan yeni savaşçılar yeni şervanlar Reber Apo’nun düşüncelerini güneş gibi yeryüzüne yayarak erdemlerin kraliçesi olan adalete ve özgürlüğü yayanlar olacaklar. Ve bunun temelini Şehit Erdal Akademisi’nde atıyoruz. Her gün askeri ve ideolojik olarak yaşamımızı zenginleştiriyoruz. Böylelikle Kürdistan’ın çürümeye yüz tutmuş beş bin yılık tarihini yeniden inşa edebiliriz.
Özgürlük Kürdistan da buluşmak dileğiyle.
TARİH VE BİZ
Dünya tarihinde isyanların ülkesi ve başkenti olarak bilinen ve insanlık tarihini kendisinde gizleyen Kürdistan dağlarında vampir kapitalizmin kirli ve çirkin yaşamına karşı başkaldıran ve insanlık onurunu koruma mücadelesi veren yirmi dokuzuncu isyanımız olan PKK’nin okulunda Reber Apo’nun felsefesini anlama ve bu çerçeve kapsamında Kürdistan coğrafyasının tarihini, kültürünü öğrenmek ve dünya halklarına öğretmek için çok yoğun ideolojik eğitimler alıyoruz. Bugün tarihteki Kürt isyanlarını öğrendik ve bu isyanlar üzerine çözümlemelerde bulunduk. Çünkü Önderlik “Tarih günümüzde saklı ve biz tarihin başlangıcında gizliyiz” diyor. Reber Apo’yla güzel ülkemin özgür dağlarında buluşmak dileğiyle
Yaşam bazen akan nehirler gibi zelal ve hareketlidir. Bazen ise göller gibi durgun ve bulanık. Bizim kampta bu günlerde yaşam hem durgun hem de bulanıktır. Sebebini tam anlamadım ama Parti tarihi bize ağır gelmiş olabilir. Çünkü bir tarafta teslimiyet var bir tarafta direniş. Bugünkü dersimiz ihanetin ve teslimiyetin göğsüne direnişin bayrağını diken ve teslimiyeti yerle bir eden Diyarbakır zindanındaki direnişi işledik. Yusuf heval Diyarbakır direnişini anlatırken yoldaşlarımın sloganları adeta kulaklarımda yankılanıyor, beynimi parça parça ediyordu. Mazlum Doğan: Teslimiyet ihanete, direniş zafere götürür. M. Hayri Durmuş: Mezar taşıma yazın borçlu gidiyorum.
Sloganları haykırıyor cezaevi koridorlarında. Yazacak o kadar çok şey var ki ne defterimin yaprakları buna yeter ne de kalemimin ucundan akacak olan mürekkep.
Devrimci selam ve saygılar
26.6.2013
/////////////////////
Haziran ayı güneşin anne şefkatiyle doğaya gülümsemeye başladığı ve yüzbinlerce özgürlük kokan çiçeğin, Dersim’in yüksek ve görkemli dağlarında açarak doğaya hayat ve güzellik verdiği bir aydır. Ve bu ay sadece doğanın dirilişi değil aynı zamanda Kürdistan’lı kadınların da diriliş ayıdır. Bu ayda Sema yoldaşın bedenini ateşe vererek beş bin yıllık karanlığa aydınlık ırmağını akıtmaya başladığı aydır ve aynı zamanda özgürlük ağacını kanıyla sulayarak tarihin sayfalarına ismini yazdıran Zîlan yoldaşın şahadetinin 17. yıldönümünü saygıyla anıyoruz.
30.6.2013
///////////////////////
Özgürlük nedir? Sorusuna hepimiz bu güne kadar para, güç, egemenlik, hükümdarlık gibi kavramlarla cevaplamaya çalıştık. Nedense hiç birimiz cinsiyete özgürlük yaratmak olduğunu söyleyemedi, çünkü bugüne kadar özgür kadının ve özgür erkeğin ne olduğunu bilmiyorduk, belki de yanlış biliyorduk. Ama bugün tarihi egemenler tarafından elinden alınmış, hile ve komplo ile kimliksizleştirerek toplumda sadece köle ve cinsel obje olarak bilinen kadın tarihini gördük ve kapitalist modernitenin tarihte anlattıkları gibi kadın şeytandır, saçı uzun aklı kısadır, fesattır, cadıdır gibi söylentilerin aslında birer sahtekarlık olduğunu öğrendik. Tam tersine kadın hakikattir ve hakikatin bahçesinde aşk, sevgi, umut, emek, fedakârlık yetişir. Önder Apo’nun söylediği gibi kadın devrimi gül devrimidir. Özgür kadınlarla özgür toplumlar yaratmak dileğiyle.
1.7.2013
/////////////////////
AYRILIK ÖZLEMİ
Tanrıçaların özgürlük savaşı verdiği Kürdistan dağlarında ilk ayrılığın büyük özlemini yaşıyorum. Güneş gülüşlü Dicle hevali , asi duruşlu Nujin hevali, yaşama umutla bakan Zilan hevali, ve yüreği dünyalar kadar büyük olan Rüstem yoldaşı Metîna dağlarında bırakıyorum ve umudun zafer yolculuğuna başlıyorum. Yüreğimde fırtınalar kopuyor. Benimle aynı devrede mezun olan Tîrîj, Hêjar, Rüstem, Şervan, Doğan, Serhat ve daha nicelerinin gözyaşları bana Dicle ile Fırat’ı hatırlatıyor, yorgun ve asil akıyor. Biz önce taşkın ırmaklar kadar sevmek gerektiğini bilmiyorduk. Gerillanın onurlu yaşamında öğrendik. Öğrendik ve sevmeye başladık. Sevdik ve sevdiklerimizin acısı kalbimizin ortasında ince bir sızı, büyük bir sızı yaratacak kadar sevdik. Sevmelerimiz hep acılarla, zorluklarla ve özlemlerle örüldü. Biz yine de sevdik çünkü sevmek ve sevilmek var olmanın güzel bir biçimiydi. Ve biz güzel yaşamak istiyorduk. Bilge insan ne güzel demiş, sevmeyen köledir, doğru sevmeyen alcaktır.
Sizleri unutmak ihanettir yoldaşlarım.
Devrimci saygı ve selamlar
20.7.2013
/////////////////
GÖRKEMLİ DAĞ
Bugün düzenlememin çıktığı noktaya, yani Deriyê Davetiya’ya geldim. Bu nokta Heftanîn’in en güzel tepesidir. İnsan bu tepeye çıktığında adeta başı göğe değecekmiş gibi oluyor. Bu tepe Kuzey Kürdsitan ile Güney Kürdistan arasında bir sınır konumundadır. Bir rivayete göre Kuzey Kürdistan’lı erkekler ile Güney Kürdistan’lı kadınlar evlendikleri zaman bu tepenin doruğuna çıkıp halay çekerek düğünlerini yapıyorlarmış. Zaten ismini de oradan alıyormuş. Bu tepe de düşman karakollarını rahatlıkla görebiliyorsun. Değim yerindeyse tamda savaşın merkezidir. Bu dağların her bir karış toprağında onlarca şehidin kanı vardır. Bu tepede su olmadığı için arkadaşalar ilkbaharda eriyen kar sularını depolayarak yazın idareli bir şekilde kullanıyorlar daha önceleri böyle yüksek dağları ancak filmlerde görebiliyorduk. Ama ben artık bu gerçeğin içinde yaşıyorum. Dağ keçileri de bu dağlara farklı bir güzellik katıyor ve gerilla ile aynı yaşamı yaşıyorlar. Tabi gerilla artık bu dağların bir simgesi ve dili olmuş. Yeryüzünde gerillaya ihanet etmeyen, kucaklayıp sahip çıkan hep bu dağlar olmuş. Bizim kaldığımız noktanın mükemmel bir manzarası var. Arkadaşalar düşmanın savaş tekniğinden zarar görmemek için tüneller yaparak dağları delmişler. Tabi birde yapay mağaralar yapmışlar. Bu da gerillanın büyük iradesini gösteriyor. Tabi en mükemmel tarafı sabahın erken saatlerinde uyanıp silahını eline alarak güneşin doğuşunu beklemek anlatılmayacak kadar güzel bir duygudur.
Devrimci selam ve saygılar.
27.7.2013
/////////////////
Bugün nedenini bilmediğim hüznü ve özlemi yaşıyorum. İçimde büyük bir sıkıntı var. Belki de geceleyin görmüş olduğum rüyanın etkisinde kalmışım. Rüyamda Hafız abimle evde oturmuş felsefeyi ve Önderlik ideolojisini tartışıyorduk. Rüya da olsa Hafız abimin bu tür olayları tartışması benim bir umuttur. Belki de benim saflara katılmamdan sonra ailem biraz da olsa Kürt gerçeğinin üzerine düşünmeye başlamıştır. Ve bu gerçeğin farkına varıp benim saflara katılmama anlam vermişlerdir. Aslında bazen aile içindeki tartışmalar aklıma gelince gülüyorum. Annemin bana terörist demesi, abilerimin ve komşularımızın bana sürekli komünist demeleri halen hafızamda tazeliğini koruyor. Ben ne teröristim ne de komünistim. Ben özgürlük sevdalısı, Kürdistan’ın aşığı olan Apocu bir militanım.
Kürdistan dağlarında, yalnızlık uçurumunun kenarında, asi bir yürek haykırıyor sessizce güneş gülüşlü yâre ve o haykırış yayılıyor derin vadilere. Yaşam buluyor tüm aşkların yüreğinde ve ansızın yokluğunu hissederim hücrelerimde. Hücrelerim çığlık atmaya başlar en derinde. Dudaklarımda titreyişler başlıyor. Kelimeler boğazımda düğümleniyor. Gözlerim yokluğunun özlemiyle dolar.
6.8.2013
////////////////
Bu aralar kitap okumak ve bireysel yoğunlaşmamızı yapmak için oldukça çok zamanımız var. Gerekli malzemeler henüz gelmediği için tünel çalışmalarımızı yapamıyoruz. Bizim kaldığımız tepe sabit, uzak bir de çıkması çok zor olduğundan gelen gidenimiz pek olmuyor. Sanki kuş uçmaz kervan geçmez deyimi bizim nokta için söylenmiş bir deyim. Günde en az altı saat nöbet tutuyorum. Nöbette bol bol düşman karakollarına ve tepelerine dürbün atıyorum. Bizim aldığımız bilgilere göre düşman bizim kaldığımız tepenin yanındaki Şehit Kendal tepesini almak istiyormuş. Tabi bu düşman için sadece istemekle kalacak. Bizim tüm ağır silahların yönünü Şehit Kendal tepesine çevirdik sadece ufak bir hareketlilik bekliyoruz. Bizim kaldığımız nokta Heftanîn’in şah damarıdır. Asla buradan düşmana geçit vermeyiz. Onun içinde hem geceleri hem de gündüzleri çok dikkatli olmalıyız. Aslında düşmanın aldığı her nefes düşmana vurulan bir ölüm darbesidir. Bunu bizim kaldığımız noktadan düşman karakollarına baktıkça rahatlıkla anlayabilirsin. Bizim kaldığımız tepede toplam on beş arkadaş var. Ama bizim tepeye yönelmek isteyen düşman sayısı on binleri geçiyor. Bu da düşmanın korkusunun ne derece büyük olduğunu gösteriyor. Zaten işgalci sömürgeci ve katil düşman boşuna nefesini tüketiyor. Kürdistan toprakları ancak onlara mezar olabilir. Tarihte bunların onlarca örneği var. Boşuna dememişler “Kürdistan’a sefer olur ama zafer olmaz”diye.
7.8.2013
/////////////////////
ÇİFTE BAYRAM
Pek çok şafak vardır henüz ışıldamamış olan ve o şafaklardan biri bugün daha ışıldadı yüzüme. Adeta çifte bayram yaşattı bana. Geceden mübarek Ramazan Bayramı’nın heyecanını yaşamaya başlamıştım. Onun için Rojbaş’a her zamankinden daha erken kalkmıştım. Dünyanın tüm çirkinliklerinden ve kötülüklerinden habersiz yaşayan bir çocuk gibi mutlu ve heyecanlıydım. Ve bu mutluluğumu güneşle paylaşmak için yüksek bir kayalığın üstüne çıkıp güneşin doğuşunu beklemeye başladım. Ve nihayet güneş ufukta doğmaya başladı. Sanki bugün her zamankinden daha farklı parlıyordu. Belki de ben öyle görmek istemişimdir. Bilmem artık güneşin doğuşunu izlerken dalıp gittim uzaklara daha önceki bayramlar aklıma geldi. Annemin o güzel yüzü gözlerimin önünde canlanmaya başladı ve gülümseyerek hayırlı bayramlar dercesine ve diğer sevdiklerim (abilerim ve ablalarım) geldi. Acaba bugün ne yapıyorlar diye tabii yoldaşlarım Hakan K. Rüstem, Murat, Zelal, Doğan ve daha niceleri.
Tam o esnada arkadaşların sesini duydum aşağı iniyoruz diye. Aşağı indik özgürlük güneşimiz olan Önderliğin mektupları ve resimleri gelmiş dediler arkadaşlar. Resimlerin geldiğini duyunca hepimiz çok sevindik. Rojvan heval bize Önderliğin mektuplarını okuduktan sonra Heftanîn yürütmesinde yer alan Azad arkadaş bize süreci değerlendirmek için kısa bir toplantı yaptı. Önderliğin başlatmış olduğu süreç bozulabilir. Kendinizi hem ideolojik hem de askeri olarak büyük bir savaşa hazırlayın diyordu. Zaten tüm gerillaların ortak arzusudur. Büyük bir Devrimci Halk Savaşı’nın çıkması. Çünkü hepimiz biliyoruz ki büyük zaferler ancak büyük savaşlar sonucu elde edilir. Toplantıdan sonra Önderliğin resimlerini gösterdiler ve o an çok duygulandım. Yaklaşık on beş yıldan sonra ilk kez Önderliğin resimleri elimize geçmişti. Önderliğin saçları beyazlamış ve yaşlanmıştı. Önderlik tarih sahnesinden silinmiş olan bir halkı yeniden yaratmak için ömrünü vermişti. Bu insanlık mücadelesine tabii ki insanlıktan nasibini almamış insanın kanıyla varlığını sürdüren vampirler, önderliğe ihanet ederek komplo kurarak Önderliği TC.’nin eline verdiler. Önderlik cezaevinde bile onların kurmuş olduğu hayalleri başlarına yıkarak dünyalarını altüst etmişti. Ey kahpe dünya bunun hesabını senden sormaz mıyız? İntikam.
Çektar tolhıldan
8.8.2013
Rêheval Erdal girêdayî gundekî li herema Xoçwan a Erdexanê di sala 1989’an de dayîk dibe. Ev herem di rastiya xwe de cihekî kewnare û herêmekî berfireh ji çend gundan pêk tê ye. Xoçwan li bajarê Erdexanê de herêma herî zêde bi nirxê welatparêziyê ve girêdayiye tê naskirin. Em baş dizanin ku yek jê zarokê vî herêmê heval Erdal hîna biçûkiyê de dilê wî yê saf û paqij tim ji bo azadiyê lêdixe. Dibistan dixwîne û pê re jî di herêmê de xebatên cîwanên şoreşger dimeşîne. Gelek ciwanên derdora xwe ji bo çalakiyan tevger û rêxistin dike. Bi serbilindiya çand û nasnama xwe ya Kurdîtiyê û baweriya ku têkoşîna Tevgera Azadiyê girtiye di carekê de xwe di nava germahiya ji hestê xwe yê azadiyê re berdide. Û di dawiya sala 2009an de Zanîngeha Qafqasê ya bajarê Qersê dev ji xwendina xwe berdide û ji bo xwe bigihîne pêngava stratejîk ya çaremin, Şerê Gel ê Şoreşgerî ya 1 ê Hezîrana sala 2010 an destpêka sala 2010 an li herêma Xerzanê tevlî nava refên gerîla dibe.
Rêheval Erdal piştî tevlîbûna xwe ya Xerzanê ji bo perwerdeya şervanê nû bibîne derbasî qada Başûr, li eyaleta Metîna dibe. Li Metîna piştî dîtina perwerdeya şervanê nû, ji bo pratîkê vesaziya wî çiyayên asê li Zagrosan, eyaleta Avaşînê çêdibe. Heval Erdal jiyana xwe ya di nava tekoşînê de bi taybetmendiyê xwe yê kedkar, fedekar, durûst, dilsoz, bê hesab û xwesteka di her alî de fêrbûna jiyana gerîla tê naskirin. Ji ber vê di nava hemû hevalên xwe de zû tê naskirin û heskirin. Lê belê taybetmendiyê heval Erdal yê herî pêş û sereke zindî û herikbarbûna wî ye. Di vê wateyê de tu carî kesî wî di cihekî de seknandî û bêkar nedidît. Lewre di aliyê hevalê wî de ev taybetmendî pir baş dihat şopandin û pir bal dikişand. Lewra her heval xwe nêzî heval Erdal dikir û dixwest parekî vî taybetmendiyê ji xwe re jî bigire. Di encam de di nava hevalê xwe de dibe hevalekî qet dev jê nayê berdan.
Di civakê de gelek xeyalên mirovan hene benda pêkhatinê ne. Bêguman ev xisûs ji bo ferdekî di nava civaka Kurd de dijî, ji bo xwe bigihîne van xeyalan zêdetir astengiyan re rû bi rû dimîne. Ji ber ku tê zanîn civaka Kurd civakekî bindeste, di dîrokê de tim rastî zilm û zordariyê hatiye û axa wê pir caran di bin potînên zaliman de hatiye dagirkirin. Lê rêhavel Erdal tu carî van astengiyan nasnekir û tim bê teredût pey xeyalê xwe bazda. Di gelek qadên tekoşînê de ma û gelek hevalên mîna xwe yê dozê naskir, bi wan re jiyan kir şahidî lehengiya wan kir. Vêya girêdanekî xurt yê hevaltiyê di ruhê heval Erdal de da çêkirin. Bi vê hêz û moralê ji bo tola salan ya gelê xwe rabike, tecrîda li ser Rêbertî bişkîne, mizgîniya azadiya fîzîkî ya Rêbertî bide gelê xwe û hemû mirovatiya cîhanê; herî dawî di sala 2014 an de berê xwe dide qada Bakurê Kurdistanê. Rêwîtiya xwe ya Bakur di sala 2014 an de, berê xwe dide herêma jê dayik bûye li herêma Serhedê. Çiya û zozanên bilind yên Serhedê xeyalê heval Erdal pêk dianî. Li vir bi tevlîbûna xwe ya gelek çalakiyên serkeftî dilê xwe kêm be jî rehet kiribû. Hevalên xwe re dibû pêşeng û wekî fermandarekî mînak ji dijmin re jî bibû tirs û xofa kabûsê şevan.
Hêz û morala ku ji têkoşînê girtibû ji xwe re seknandin qebul nedikir. Ji bingeha ew enerjiya potansiyel a heyî di çarçova diyalektîka jiyan û têkoşînê de tim di xwe de vedigerand ruhê çalakiyê. Lewre lêgerînên rêheval Erdal nediqediyan, tim dixwest xwe bigihîne rastiya Rêbertî û şehîdan. Wî rêhevaltiya PKKê pir hez kir, hebûna xwe sipart li ser vê rastiyê û wisa heya dawiyê têkoşînê re meşiya. Û heta kêliya ku şehîd bibe jî hezkirin, parastin û pêşxistin bû pîvanê wî jiyan û têkoşînê.
Di 10 ê Gulan a sala 2020 an de operasyoneke bejahî ya artêşa Tirk a dagirker ya li qada Çemçê ya girêdayî navçeya Qaxizman a Qersê dest pê dike û ev operasyon heta 15 ê Gulanê berdewam dike. Di pêvajoya operasyonê de di navbera heval û dagirkeran de pevçûnên dijwar tên jiyan kirin. Heval Erdal tevî rêhevalên xwe Munzur, Derwêş û Sîpan heta pênc rojan li hember dagirkeran bi awayekî destanî şer dikin û tevlî nava karvanên şehîdan dibin.
Kod Adı: Erdal Agır
Adı Soyadı: Adnan Avşar
Doğum Yeri: Ardahan
Anne - Baba Adı: Tevrat – Abdullah
Şehadet Tarihi ve Yeri: 15 Mayıs 2020 / Kağızman
“YENİLMEMELİYİM”
Evet, Berçem yoldaş, seçkin bir insan olarak özgürlük mücadelesinde yerini almayı her zaman bilmiştir. Onunla kalan bir yoldaşı Berçem Armanç yoldaşı anlatırken zorlanarak anlatıyor. Söylediklerini değiştirmeden buraya alarak Berçem yoldaşı anlatmayı esas alacağız:
“Uzun bir süre Berçem arkadaşla birlikte kaldım. Berçem arkadaşı anlatabilmek çok zor. Bizler için şehit yoldaşlarımızı anlatmak her zaman zordur. Hele bir de sizin şehit düşen yoldaşla birlikte paylaşımlarınız olmuşsa, onunla alıp vermişseniz o zaman bu zorluk biraz daha artar, hatta katlayarak artar. Kaldı ki bizim için şehitler doğru bağlılık gerekçesidir. Onların yolunu takip ederek onlarla buluşmanın gerekçeleridir. Böyle olunca her şehide dönük söyleyeceklerimiz bizi bağlayan ve sorumlu kılan bir gerçeklik oluyor.
Berçem arkadaşla Xakurke’de aynı bölükte kalmıştım. Berçem yoldaş, uzun süre Önderliğin yanında kalan bir kadın olarak her zaman, tekrardan Önderliği görme umuduyla yaşıyordu. İnsan onu gördüğünde bir kadın olarak iradeyi, gücü, PKK militanlığını görüyor ve kadın olmanın gururunu yaşıyordu. Gerçekten de Berçem yoldaş insana kadın olmanın gururunu yaşatıyordu. Belirttiğim gibi Berçem yoldaşın tüm özlemi Önderliğe kavuşmaktı. Onu yeniden görmekti. Onun yaşam gerekçesi biraz da Önderlik olmuştu.
Dirbesiye’li bir arkadaştı. 1 yıl Önderlikle kalmıştı. Önderliğin eğitimini almıştı. Harekete katıldığında Önderliğin ona verdiği emeğe layık olabilme sözünü vererek dağlara gelmişti. Gerçekten de Berçem arkadaş, Önderlik gerçeğiyle yaşıyordu. Yaşam içerisinde onu gördüğünüzde ya da onunla yaşadığınızda “nasıl yaşamalı?” sorusuna insan daha rahat cevap verebiliyordu. Nasıl yaşanacağını biliyordu. Her saat, her an Önderlikle yaşıyordu. “Önderliğe verdiğim söze sahip çıkmalıyım” diyerek adeta sözünü her gün yeniden yeniden veriyor ve tazeliyordu. Bu söz vermeyi siz onun canlı duruşunda hissediyordunuz.
İnsan şehitleri değerlendirdiğinde Önderlik gerçeği bir kez daha açığa çıkıyor, her ölüm kendisiyle yaşamı yeniden yaratıyordu. Berçem arkadaş yaşama aşk coşkusunda bağlıydı. Önderliğin tarzını kendi kişiliğinde oturtmak için büyük emek sarf ediyordu. Sadece bu gerçekliğe ulaşmak için emek sarf etmiyordu, onunla buluşmanın adımlarını pratikte gün be gün attığını siz görürdünüz.
Berçem yoldaşta gördüğüm başka bir özellik ise, bir arkadaşla alıp verdiğinde çok büyük bir emek ve çaba harcardı. Onda emek, insanı yaratan tek gerçeklikti. Emek olmadan insan yaratılamazdı. Emek olmadan Önderlik olmazdı. Onun için Önderlik emek demekti. Emek ise gönülden verilmişse sevgi olurdu. Sevgi ise en büyük yaratıcının kendisiydi. Bundandır ki Önderlik yaratan, insana biçim verendi.
Berçem yoldaş, bir de tam asi bir Kürt kadınıydı. Direnişçi özellikleri öndeydi. Öyle ki ona “asi Kürt kadını” demek ya da “asi bir gerilla” demek her zaman doğru söylenmiş olurdu. Hiçbir zaman yenilgiyi kabul etmezdi. “Bir oyunda bile yenilmemeliyim. Önderlik tarzında bu vardır, yani Önderliğin tarzında yenilgi yoktur” derdi.
Berçem arkadaş kadın özgürlük ideolojisinde kendisine bir kimlik yaratmıştı. Her zaman kaygısız katılırdı. Genele katılımı ve özgün ortama katılımı hesapsızdı. O, her ortamda doğru olanı söyleyerek kadın özgürlük kimliğini savunurdu. Berçem arkadaş bir söz söylediğinde, bir şey yaptığında kendisinde var olan gücün hepsini sergilediğini bilirdiniz. İşte bunlar da Onda var olan ve kendisinde yarattığı kişilik ve kimlikti.
Xakurke’de takım komutanıydı. Her zaman gençliği korurdu. Genç arkadaşlarla genç, daha olgun arkadaşlarla olgundu. Bu duygu ve heyecanını her zaman açığa çıkarır ve doludizgin bu ruhla yaşardı.
Uzun bir süre Berçem arkadaşı görmedim. Alan değiştirmiştik. En son onu Qendîl’de gördüm. Berçem yoldaş yaşamı ifade ediyordu. Birbirimizden ayrıldığımızda sanki ben onu bir daha görmeyecekmişim gibi hissediyordum. Her zaman kuzeye gitmek istiyordu. Ama biraz fiziki zorlanmaları da vardı. Fiziki koşulları kuzey için çok da elverişli sayılmazdı. Ancak Önderlik “bana bağlı olanlar kuzeye gitsin” demişti. Bunun için yönü hep kuzeye dönüktü. Berçem arkadaş “ben kuzeye gitmeliyim, orada daha aktif bir mücadele yürütmeliyim” diye ısrar ediyordu. Ancak örgüt yönetimi buna izin vermedi, veremezdi de. Berçem yoldaş Mahsum Korkmaz Akademisi devresi ardından Zagros eyaletine düzenlenmişti. Akademi’de kurul üyesiydi. Önemli tecrübeler edinmişti. Ve öyle pratiğe yönünü vermişti.
Durumunun iyi olduğunu duyuyorduk. Hep Cilo ve Çarçela’ya gitmek istediğini de duyuyorduk. Çok moralli bir katılımı vardı. Partiden aldıklarını yanındaki yoldaşlara aktarmak için kendisini yoğun katıyordu. Yine Zagroslarda aktif eylemlilik için çalışmalarda yer alıyordu. Berçem yoldaş, 6 ağustos 2010 yılında Depîn’de, Dola Helelê’de, Şemzînan tarafında bir köyde 3 yoldaşıyla birlikte şehitler kervanına katılmıştı.
Ben şahadetini duyduğumda çok etkilendim. Savaş gerçekliğini biliyoruz, buna yabancılığımız yoktur. Düşman çok acımasız, çok vahşice saldırıyor. Ancak yine de Berçem yoldaş gibi bir yoldaşın içimizde bir yıldız misali kayması insanın duygu dünyasını da çok zorluyor. Berçem yoldaş her zaman Zîlan arkadaşın yolunda doğru bir şekilde yaşamak için tüm gücüyle çalıştı. Önderlik her zaman “Bêrîtan arkadaşın direniş yolunu esas alarak yaşayın, bir kadın gerilla olarak iradeli yaşayın!” diyordu. Berçem yoldaş Önderliğimizin söyledikleri temelinde yaşayarak iyi bir Bêrîtan takipçisi olmuştur.
Yolu her zaman yolumuz olacaktır.”
“Öğrenemedik ne ayrılığı, ne unutulmayı… Binlerce boyut kazanırken ayrılık, kara kurşun, toprak girerken araya, soğuk ölümler kucaklarken bedenlerimizi, yine de beceremedik, bilemedik yoldaş ayrılıklarını…”
Önünde saygıyla eğiliyoruz.
Mücadele Arkadaşları
Kod Adı: Berçem Armanç
Adı ve soyadı: Remziye Ömer
Doğum yılı ve yeri: 1976 / Dirbêsiyê
Katılım yılı ve yeri: 1995 / Dirbêsiyê
Ana ve baba adı: Bedriye / Mehmet
Şahadet tarihi ve yeri: 6 Ağustos 2010 / Hakkari
Çiya Karaalî bi navê xwe yê tevgerê Serbest Sipî di sala 1994’ an li navenda berxwedanê Amedê ku bi serhildanan ketiye dîroka Kurdistanê, li nav malbateke hêja û welatparêz de mezin bû ye. Di nava malbata Çiya de gelek tevlîbûnên hêja li nava Têkoşîna Azadiyê ya Kurdistanê çêbû ne. Çiya bi bîranînên şehîdên ku di malbata wan de çêbûne mezin dibe û têkoşîna hebûn û azadiya gelê Kurd jî di heman wextên zarokatîyê de nas dike. Ji lewra Çiya zêde ji rastiya têkoşînê dûr nayê mezin kirin.
Çiya dema dibistana dagirkeriyê dixwîne li vê derê ji nêz ve dibe şahîdê polîtîqayên qirêj ên dewleta dagirker ku li bajarên Kurdistanê dimeşînê û hewl dide ciwanên Kurd ji têkoşînê dûr bixe. Çiya ku bi kevneşopiyeke welaparêziyê mezin bûye, di temenê xwe yê biçûk de tevlî nava kar û xebatê ciwanan ên Tevgera Azadiyê ya Kurdistanê dibe û li dijî polîtîqayên qirêj ên li ser ciwanên Kurd têdikoşe. Çiya demek di kar û xebatan de dimîne, her tim dixwîne, lêkolîn dike û hewl dide felsefeya Rêber APO û têkoşîna li Kurdistanê baştir fêhm bikê. Dema ku karê ciwanan dike ew dem dibe xwedî tecrûbeyên mezin û wê demê rastiya dijmin baştir fêhm dike û biryar dide ku di kîjan astê de têkoşîneke bi bandor li dijî dijmin bimeşîne. Di encama lêgerînên xwe yên azadiyê de, di sala 2012’an de derdikeve rêwîtiya li ser riya heqîqetê û li Amedê beşdarî nava refên Gerîlayên Azadiya Kurdistanê dibe.
Dema ku Çiya digihêje çiyayan navê xwe dike Serbest Sipî. Rêheval Serbest derbasî qada Metîna dibe û perwerdeya bingehîn ya şervantiyê li vir dibîne. Ew xwe di perwerdê de li ser esasê fikir û ramanên Rêber APO kûr dike. Armanca wî ya sereke ew e ku bikaribe Rêber APO baş nas bike û mîna şoreşgerekî gavên bi zanist bavêje. Serbest li Metîna, Heftanîn û Garê de gerîlatiyê dike. Di wan pratîkên xwe yên serkeftî de tecrûbeyên mezin ên jiyanê qezenç dike. Rêheval Serbest her tim bi kedkarî, bi dilnizm û fedakariya xwe di nava jiyanê de tê nasîn.
Rêheval Serbest ji bo ku di projeya ji nû ve avakirenê de wek milîtanekî ku di Şerê Gel ê Şoreşgerî de xwe nûjen bike û bibe Gerîlayê Modernîteya Demokratîk û di xeta şoreşgertiyê de bikaribe erk û mîsyona ku dikeve li ser milên wî bi awayekî serkeftî pêk bîne, derbasî akademiya leşkerî ya Şehîd Mahîr dibe. Ew bi awayekî serkeftî beşdarî perwerdê dibe û di branşa xwe de hakîm û serkeftî ye.
Rêheval Serbest piştî akademiya leşkerî pêşniyara xwe ji bo dîtina perwerdeyekî bîrdozî dike. Pêşniyara wî tê qebûl kirin û derbasî Akademiya Şehid Îbrahîm dibe. Serbest di perwerdê de aliyên xwe yên kêm bi rastiya Rêber APO û şehîdan ve derbas dike û kesayetiyek mezin û dagirtî dide avakirin. Rêheval Serbest perwerdeya xwe bi awayekî serkeftî xilas dike. Êdî Serbest xwe ji bo derbasbûna qadên Bakûrê Kurdistanê amade dibîne û pêşniyara xwe ji bo qadên Bakûrê Kurdistanê dike û pêşniyara wî tê qebûl kirin
Rêheval Serbest sala 2015’an de xeyalên wî pêk tên û ew derbasî qada amedê dibe. Serbest berê xwe dide cihê ku lê ji dayîk buye û cara yekem gerîlayan naskiriye. Ew li amedê, ango cîhê ku zarokatiya wî derbas bibû gerîlatî dike. Ev yek ji bo gerîla serbest xwedî wateyekê gelek cûda ye.
Rêheval Serbest bi hesta tolgirtina hevalên xwe yên şehîd û wan hevalan dana jiyankirin, derbasî qada Amedê dibe. Rêheval Serbest bi hemû hêz û baweriya xwe, bê ku westandin û astengiyan nas bike li Amedê tevlî jiyan, kar û xebatên rêxistinî dibe. Rêheval Serbest bê teredût û bi biryardariyek mezin pratîk dide meşandin û di hemû kêliyên jiyanê de ji bo rêhevalên xwe dibe mînak.
Di dîroka 7’ê Mijdara 2015’an de li navçeya Dîcle a girêdayî Amedê dijmin di erazî de operasyonek dide dest pê kirin. Rêheval Serbest ji bo ku di vê operasyonê de derb li dijmin bide bi erka xwe radibe. Rêheval Serbest li hember vê operasyonê bi qehremanî şer dike û di encama pevçûnan de tevî 3 hevrêyên xwe digihêje şehadetê.
Rêhevalên wî yên têkoşînê
Mavi berrak suları, kıvrımlı dolambaçlarla akarken, eteklerine selam duran Dicle’nin dostu Gabar.
Peygamber Nuh’un gemisine liman yaptığı, tufandan korunduğu tarihi Cûdî dağının komşusu Gabar. Asi Çirav’la yaren, eşsiz bir cennet. Şirnex, Cîzir, Silopya, Hezax, Kerboran kentlerinin koruyucu dağı Gabar…
Kimlere misafirlik yaptı kucağın?
Ulusal bir kahraman, dilden dile dolaşan destansı yaşayan komutan Egîd’in diyarı. Gözlerinin güleçliği hiç sönmeyen, ışıl ışıl büyüsünü Gabar’da ekmiş Erdal’ın, yoldaşlığın tanımsız gücünü toprağına kazımış Kurtay’ın, cesaretle özdeşleşmiş savaş ustası Adil’ın mekanı. Sana doyamadan yüreğinde çiçek açmış Gulbahar’ın, Rozerîn’in aşkı Gabar…
Güneşin kızılımsı doğuşuna, esrarengiz batışına en fazla tanıklık yapmış bir yiğit de Bedran… Kucağında büyümüş, kucağında yaşamı öğrenmiş, kucağında savaşmış, kucağında sonsuzlaşmış, ölümsüzleşmiş bir kahraman.
Navser’in, Tepê Bazê’nin, Çelê Sor’un, Piresin’in, Spîvyan’ın, Çiyayê Bizina’nın, Findikê’nin kalbinde çektiği fotoğraflarda unutulmaz bir sima heval Bedran.
Gerilla tadında yaşamayı doya doya başarmış bir yiğit.
Zor günlerin yoldaşı…
Fedakar, savaşkan bir komutan… Hep böyle anacağım bir yoldaşım Bedran. Yaşam kesitinin en büyük karesi Gabar’a ait Bedran yoldaşın. Çirav’dan Mava’ya, Çiyayê Bizina’dan Bagok’a kadar olan coğrafyada ustalıklı gerillacılığı ve öncü komutanlığıyla tanıdık O’nu. Bir dağ ceylanı gibi o kadar mükemmel bilirdi ki araziyi, O’nunla yürümek insana hep güven verirdi. Bir gerillanın en temel ittifakı olan araziyi müthiş kullanma becerisi sayesinde Gabar’daki birçok arkadaşa bu yeteneği ile hizmet edip, yetiştirdi. Bir komutan olduğu kadar iyi bir kurye olurdu en kritik görevlerde. Gabar coğrafyasına öylesine sevdalıydı ki, karış karış tanırdı her yerini. Özgürlük onurunun gerekçesi için savaşmak onun için bir sanattı. Düşmana olan kini ve intikam duygusu, müthiş cesareti ve kıvrak taktikler üreten zekasıyla düşman karşısında adeta dans eder, dalgasını geçerdi heval Bedran. Bunun için herkes O’nun komutasında eyleme gitmek için can atar, onun başarıya dikmiş olduğu gözlerinden güven alır; aynı cephede, aynı mevzide savaşmayı bir şans sayardı. Gidip de başarmadan dönmediği bir eylemi, bir görevi hatırlamıyorum heval Bedran'ın. O, sakin ve olgun militanın altında büyük bir savaşçı vardı. İkirciksiz, tereddütsüz ruh halini etrafına yayar, doğal bir sürükleyici olurdu. O, acımasız savaşın kızgınlığı içinde büyüdüğünden savaşırken yoldaşını korur, asla yoldaşını terk etmezdi. İşte bu yüzden yaşarken de kalplerimizde adı altın harflerle yazılıydı heval Bedran’ın. Arkadaş yapısıyla öylesine özdeşleşirdi ki, doğal bir komutan edasıyla saygınlığını her zaman korumayı başarabilmişti.
Müthiş bir nişancıydı heval Bedran. Ağır silah ya da otomatik silahlara öylesine hakimdi ki, eylemlerde hangisine ihtiyaç olursa kullanır, hedefini imha ederdi. Silahıyla kurduğu yakınlıktan dolayı, bir sanatçının enstrümanını kullandığı gibi kullanırdı silahını. Çetin gerilla koşullarında arkadaş yapısını bu nişancılığıyla ödüllendirir, yaptığı avcılıkla doğadan yararlanmayı becerirdi. O’nun doğayla olan bu uyumu, doğanın dilini anlayışı, bizleri doğaya daha da yakınlaştırır, özellikle eşsiz cennet Gabar’ın bereketli topraklarına nasıl yaklaşacağımızın pusulasını verirdi. Yokluktan varlığı yaratmayı, kıtlıkla mücadele etmeyi öğretti O.
Yumuşak ve anlayışlı yapısıyla, ahlaki olarak duruşuyla PKK kimliğini en iyi temsil etmeyi başaran Bedran arkadaş, gerilla yaşamı boyunca arkadaşlar içinde hep saygı uyandıran bir kahraman oldu. Kadın özgürlük çizgisine karşı her zaman duyarlı, kadın arkadaşlarla kurduğu ilişkilerdeki özlü, dürüst ve ölçülü yaklaşımlarıyla tam bir kadın yoldaşıydı heval Bedran. Dedim ya gerillacılığının % 95’ini Gabar’da yaşadığından Gabar’la bütünleşmiş bir yiğit.
Kod adı: Bedran Gabar
Adı ve soyadı: Ali Abdo Hambeşo
Doğum yılı ve yeri: 1976 / Afrin
Katılım yılı ve yeri: 1994 / Halep
Ana ve baba adı: Fatma / Abdo
Şahadet tarihi ve yeri: 11 Aralık 2010 / Gercuş, Batman
Selam ve saygılarımla
ŞEHİT AZE MALAZGİRT
15 NİSAN 2011
Genç yaşıyla geldiği PKK saflarında yüreğindeki canlılıkla hep genç yaşamayı ve genç yaşında ölümsüzleşmeyi başaran bir kahraman Xebat Efrîn…
Çocuksu gülüşü, çocuksu edalarıyla beynimin köşesinde yer edinmiş yoldaş canlısı Xebat.
Kar, kış, yağmur, çatışma, açlık, susuzluk, yokluk içinde yoldaşları için yaşayan bir fedai. Bulunduğu ortamı kendi mizacı ile büyüleyip, her zaman yoldaşlığın tanımsız iksirini yaymaya çalışan bir insandı O.
En riskli, en zorlu görevlerde öncü, savaşta gözü pek, düşmanın üzerine cesaretle yürüyen tarzıyla cesareti körükleyen, bir komutan olarak içindeki özgürlük aşkını yaşamda ve savaşta akıtmayı başaran yılmaz bir savaşçı. Engin yüreğini, kabına sığmayan enerjisini dağlara yazmış, halkının özgürlük tutkusunu tutkusu edinmiş, hesapsız bir yoldaştı Xebat. Sanki gözlerini Gabar’da açmış, Gabar’da büyümüşçesine, buraya olan bağlılığıyla büyük bir aşkla yaşarken özverili duruşu her zaman örnek olmuştu yanı başındaki yoldaşlara. Hayalleri ve düşlerinin gerçekleşmesi uğruna, eşsiz cenneti mekan etmişti kendisine heval Xebat.
Bazen bir çocuk gibi alıngan olur, ilgi beklerdi etrafından. Kendini hissettirmek için yapmadığı yaramazlık yoktu. Yaşamı tekdüzelikten çıkarmak için türlü türlü oyunlar getirirdi yoldaşlarının başına. Onunkisi çocuk saflığındaki yüreğinden akanlardı. Şeffaf, duru temiz hislerle yaklaştığını hissettirir, cana yakınlığıyla çekerdi insanları kendine. Sevilmek bir gerillanın en büyük arzusudur. Yoldaşları içinde sevilen bir insanın yaşam şevki, başarma azmi bu sevgiyle kamçılanır. İşte heval Xebat’ın en güçlü yaşam felsefesiydi bu. Kendisi de sevgiyle yaklaştığından yoldaşlarını incitmez, her zaman yoldaşların acılarını unuttururdu insanın. Çoğu zaman hiç konuşmadan gözleriyle bir şeyler anlatır, o saf çocuksu gözleriyle insanlara yakınlaşmayı çok iyi becerirdi. Basret’ten Dêrşew’e, Aval’dan Aşilma’ya uzanan Gabar’ın müthiş emekle örülü bereketli köylerindeki yürüyüşü hiç bitmesin ister, bu aşık olduğu güzelim meskeni Efrîn'e yeğlerdi Xebat yoldaş. O’nun için asıl memleket olmuştu Gabar. Cesur yüreğini salarken düşmanın üzerine, asil ve mağrur kavgacılığıyla, yoldaşlarını da cesaretlendirir, bir fırtına gibi eserdi.
İnsan arayışlarının peşinde sürüklenir. Bu arayış, özgür bir yaşam arayışıysa uğruna yapılmayacak yoktur. Hele serüven dolu, her anı ayrı bir heyecan olan gerilla türküsüyle yürüyüş, ancak büyük hakikat arayışçılarının payına düşer. Özgürlük patikalarındaki esrarengiz, bilinmezliklerle dolu bu yaşama imza atmış iki delikanlı. Önder APO’nun özgürlük gıdasından beslenerek efsanevi yaşayan, arayış kapısını Botan’dan aralayıp ölümsüzleşen bu kahramanları anlatmaya gücüm yetmiyor. İnsanlar bir gün ölür, evrendeki tüm canlılar, doğadaki tüm varlıklar ölür gider; ama kahramanlar asla ölmez. İnsanlığın hafızasında ölümsüzleşerek yaşarlar.
Selam ve saygılarımla
ŞEHİT AZE MALAZGİRT
15 NİSAN 2011
Xebat Baz yoldaşla çocukluk yıllarında birlikte büyüyen ve onun köylüsü olan bir gerilla yoldaşın Xebat Baz yoldaşa ilişkin söyledikleri:
“Xebat arkadaşla birlikte büyüdük. Aynı köylüyüz. 14 yaşına kadar da birbirimize yakın yaşadık. Daha doğrusu çocukluk ve erken gençlik yıllarımız birlikte geçmişti.
Xebat yoldaş, henüz çocukken bile çevrenin ilgisini üzerine toplamıştı. Girişken, çalışkan ve fedakarlığıyla herkese yardım ederdi. Bunun için köyün tüm çocukları O’nun etrafında toplanırdı. Yaşı ilerledikçe “pale” dediğimiz ekin biçme işlerinde de çok yetenekliydi. Burada da çevresini örgütleyen ve kendisini dinleten biriydi. Köyde ortaklaşacak bir iş varsa öncülük ona aitti. En gençleri örgütleyip ortak işlere sürüklemesi harikaydı. Bu duruşuyla köyün büyükleri de onu çok sever ve sayarlardı.
Komplo sürecinde gerillaya gelmişti. Tüm Efrînlilerde yurtseverlik bir kültür olduğu için Xebat yoldaşın ailesi de çok yurtsever bir aileydi. Çevresinden şehitler vardı. Amcasının oğlu daha önce özgürlük dağlarında şehitler kervanına katılmıştı. Şehitlere bağlılık ve özelde de Uluslararası Komplo’da tüm komploculara inat dağlara çıkararak intikam almak, Xebat yoldaşta da önde gelen bir duyguydu.
Dağa geldiği ilk yer Başûr’dur. Hedefi Bakur’da savaşa katılmaktı. Ve ben 2004 yılında Gabar alanına gittiğimde zaten onu Gabar’da görecektim. Aradan bir müddet geçmişti. O büyümüştü, bir de çok yetenekli olmuştu. Bense bu durum karşısında O’nu tanıyamamıştım. O, beni çocukluk arkadaşını hemen tanımıştı. Örgütsel, siyasal ve ideolojik olarak kendisini epey geliştirmişti. Pratik öncülüğü fazla gelişkindi. Bu durum ortamı da etkiliyordu. Bir nevi öncü konumundaydı. Çevresine güven aşılamış bu ise etrafta ona saygı ve sevgi olarak geri dönmüşü. Hani diyorlar ya “ne ekersen onu biçersin” diye, sahiden o güven ekmiş, karşılığında güven biçiyordu.
Pratik işlerde yoldaşların en güvendikleri yoldaş Xebat Baz yoldaştı. Eline aldığı bütün işleri sağlam, temiz ve sonuç alıcı bir şekilde yaptığı için yoldaşları tarafından hep takdir ediliyordu. Bir de gerçekte O’nun bu özellikleri hem aile ortamından getirdikleriydi hem de Partinin bilinciyle bunları daha da geliştirerek adeta rafine hale getirmişti. Partimiz her zaman bir militanın işlerini sağlam yapmasını istemiştir. Ne de olsa bizimkisi yürek işi, inanç işidir. Bir de bir halkın kaderini bu çalışmamızla ördüğümüz için Parti, pürüzsüz tertemiz iş istiyor. Xebat yoldaş bu hususlarda tam bir PKK militanıydı.
Her yoldaş, bu özelliklerinden olmalıdır ki O’nunla birlikte çalışmak isterdi. Çünkü o gerçekten bu duyguyu herkese aşılamıştı. İnanç vermek, güven vermek öyle erken oluşan bir gerçeklik olarak her zaman yaşanmıyor. Yoldaşlığı da temizdi. Örgütsellik O’nda ön plandaydı. Yanlışlara karşı duruşu ilkeli ve sadeydi.
Bu güzel özelliklerinin yanı sıra bir de Eyüp sabrı vardı. Yoldaşların yanlışlıklarını düzeltirken herkese düzeltme şansı verirdi. O payı kırıp dökmezdi. Öğreticiydi. Her yoldaşın mutlaka yanlışlarını telafi edebileceğine inanırdı. Sabırlı, istekli, planlı bir şekilde çalışmaya katılır, yapılması gerekli olan birçok işe bile kendisi “ben yapacağım” diyerek gidip yapardı. “Bir işin nasıl başarılacağını bilenler başkalarına da iyi öğretmesini bilirler” misali iyi bir öğretmen ve eğitmendi. Belki bu güzel özellikleri çocukluk yıllarında köy çocuklarıyla edindikleri tecrübelerde edinmişti.
Yine çok hırslı bir arkadaştı. Özellikle düşmana karşı olan öfkesi, yanında şehit düşen arkadaşlar için yapılan eylemlere mutlaka katılarak intikam almak için çok dayatıcı olurdu. 1 Haziran Hamlesi sürecinde yapılan birçok eyleme bizzat katılarak cesaretli duruşunu herkese göstermişti. Düşman gerçekliğini iyi bilince çıkarmıştı. Düşmana kini ve öfkesi çok fazlaydı. Hele bir de çok sevdiği Kendal Baz yoldaşın şahadeti O’nu çok etkilemişti. Bunun için soy ismini Baz yapmıştı. Ve kendi komutanı olan Kendal Baz gibi olmak için ciddi bir çaba içerisindeydi. Her adımı adeta Kendal Baz yoldaşa ulaşmak içindi.
Bir ara örgüt O’nu Medya Savunma Alanlarına çekmişti. Yıl 2007’ydi. Eğitim aldıktan sonra yeniden dayatması üzerine Gabar alanına dönmüştü. Bölge yönetiminde yerini alıyordu. Takım komutanı görevi verilmişti. Eğitim Xebat arkadaşı etkilemişti. Yaşamın her anında eğitimde aldıklarını arkadaşlarla paylaşmak istiyordu. Yaşadığı bu heyecanı herkesle paylaşıyordu. Aynı ruhla çalışmalara da katılır ve hiçbir çalışmaya “hayır” demezdi. Sanki onun lügatinde “hayır” sözcüğü yoktu. Her çalışmaya kendisini öneren bir yoldaştı.
En son Gercüş’te yapılan bir eyleme katılmış, eylem başarılı geçmiş; ancak Xebat yoldaş elinden yaralanmıştı. Eli kısa bir süre sonra iyileşmişti. Ardından bir göreve giderlerken düşmanın pususuna düşmüşlerdi. Bacaklarında ağır yaralandığı için hareket etmesi mümkün olmadığı için yoldaşlarına gitmelerini söylüyor. Ve kendisi sabaha kadar düşmanla çatışıyor ve sabaha doğru düşmanın eline geçmemek için son mermisini kendisinde patlatarak şehitler kervanına katılıyor.
Uzun süre Gabar alanında kalmış, Gabar halkı tarafından tanınan ve sevilen bir gerilla olmuştu. Şahadeti halkı çok etkilemişti. Şahadetini öğrenen halk, çok görkemli bir serhildan ruhuyla karşılamıştı O’nu. Sonra duyduk ki alanda yeni doğan bebelere analar Xebat ismini vermişler.
İşte ölümsüzlük dedikleri duygu bu olmalıdır. Belki vuruluruz, belki katlediliriz ve belki de cenazelerimiz de bulunmaz; ama halkımızın yüreğinde ölümsüzleşmek yok mu…
Bu halkın ölümsüz bir fedaisi olmak için her zaman bu halk için mücadeleye etmeye varız.
Kod Adı: Xebat Baz
Adı ve soyadı: Welat Xalit
Doğum yılı ve yeri: 1980 / Afrin
Katılım yılı ve yeri: 1998 / Afrin
Ana ve baba adı: Sabiha / M. Ali
Şahadet tarihi ve yeri: 28 Temmuz 2010 / Pervari, Siirt
Eyûb Kartal bi navê xwe yê tevgerê Pîrdoxan Berzan li navçeya Patnos a Agiriyê li nava malbateke welatparêz û kedkar jidayik dibe. Ji ber van taybetmendiyên malbata xwe hîn di zarokatiya xwe de fêrî kedê dibe. Ji ciwantiyê û pêve dest bi lêpirsîna rastiya dijmin û rewşa gel dike. Di encama vê lêpirsînê de digehejê encamên girîng û bi taybetî zilm, zext û polîtîkayên qirkirinê yên dijmin li ser gelê Kurd dimeşîne fêm dike. Li ser vê bingehê li hemberî dijminê qirkir dibe xwedî hêrseke mezin û dikeve nava lêgerîn û têkoşînê.
Eyûb 9 salan dibistanê dixwîne û dikeve ferqê ku dibistanên pergalê ti rastiyê nîşan nadin. Eyûb pê dihesê ku kurdistan ne tinê hatiye parçekirin û dagirkirin, di heman demê de qirkirin lê tê ferzkirin. Weke ciwanekî Kurd biryar dide ku ji bo jiyaneke azad û bi rûmet tevli nava têkoşîna gelê xwe bibe. Dijmin ji bo ciwanên kurd ji rastiya PKK dûr bixîne, her cûre qirêjiyê li wan ferz dike û nirxên exlaqî binpê dike. Rêjîma faşîst a tirk bi rêbazên şerê taybet dixwaze ciwanên kurd ji hebûna xwe, gel û welatê xwe dûr bixîne, bike biyanî û dûrî berpersyartiyê bixe. Eyûb Kartal ji ber ku di nava derdoreke welatparêz de mezin dibe, haya xwe ji van polîtîkayên qirêj ên dijmin çêdibe. Lewma ji bo têkoşînek bi zanebûn bimeşîne tevlî nava karên ciwanan dibe. Demekî di çarçoveya nirxên azadiyê de hem xwe hem jî ciwanên li derdora xwe bi rêxistin dike. Ew di nava xebatên ciwanan de mîna ciwanekê Kurd hewl dide erka welatparêziyê ya ku dikeve li ser milên wî, pêk bîne. biryar dide ku bi rengekî çalak têbikoşe û tevlî nava kar û xebatan dibe. Piştî ku demekê karên gel dimeşînê , digihejê wê baweriyê ku sîstema faşîst tenê bi têkoşîna gerîla ya bi biryar dikare bê têkbirin û berê xwe dide çiyayan û tevlî nava refên PKK’ê dibe.
Eyûb Kartal di sala 2011’an de derdikeve rêwîtiya li ser riya heqîqetê. Dema ku digihîje çiyayan navê xwe dike Pîrdoxan Berzan û derbasî perwerdeya bingehîn ya şervantiyê dibe. Ew xwe di perwerde de li ser esasê fikir û ramanên Rêber APO kûr dike. Armanca wî ya sereke ew e ku bikaribe Rêber APO baş nas bike û mîna şoreşgerekê gavan bavêje. Gerîla Pîrdoxan ji bo rakirina tola zarokên welatê xwe bi kînekê mezin li beramberê faşîzmê tevdigere. kêlî bi kêlî dixebite û rihetî ji bo xwe ti caran napejirîne. Gerîla Pîrdoxan xwe li hemberî jiyanê berpirsyar dibîne û xwe li gorî pêvajoyê amade dike da ku bikaribe ji bo her kêliyekê amade bibe.
Gerîla Pîrdoxan bi kesayetiya xwe ya xwîngerm û kedkar li nava hevrêyên xwe tê hezkirin. bi biryardarî ya xweyî mezin û bi zanabuna xwe perwerdê zû hundirîn dike û di gerîlatiyêde xwe peş dixe. Bi wî hêsta ku dijmin li ser axa pîroz tune bike, jîyana rexistine û rastîya rêbertî dixwaze baş nas bike û rêhevaltîyek baş bimeşîne ,di rê û rebazan de xwe kûr dike û têkoşîneke xurt dimeşîne. Şert û mercên şer çawa dibe bila bibe xwe perwerde dike, kûrbûna di felsefeya Apoyî de ji xwe re dike yek ji armancên sereke. Bi perwerdeyên ku wergirtî di kesayetiya xwe de guhertinên girîng pêk tîne û dibe milîtanekî PKK'ê yê mînak. Gerîla Pîrdoxan giraniya şert û mercên şer û şoreşê di her kêliyê de hîs dike û ji aliyê îdeolojîk û leşkerî ve xwe timî bi pêş ve dibe.
Gerîla Pîrdoxan ji bo ku di projeya xwe nû de avakirenê de wek milîtanekî ku di Şerê Gel ê Şoreşgerî de xwe nûjen bike, pêşniyara xwe ji bo akademiya leşkerî dike û derbasî akademiyê dibe. Gerîla Pîrdoxan li wir ezmûnên heyî xurtir dike û lêhûrbûnen di derbarê gerîlatiyê, taktîk û şer de xurt dike. Ji bo vê jî dîsîplîna leşkerî derdixe asta herî bilind û dibe gerîlayekî profesyonel. Ew bi awayekî serkeftî beşdarî perwerdê dibe û di branşa sabotaj ê de xwe serwer dike û serkeftî ye. Gerîla Pîrdoxan gelek tiştên nû fêrdibe û xwe ji bo pratîkên hêj girantir amade dike.
Gerîla Pîrdoxan sala 2015’an da derbasî qada Serhedê cihê ku lê ji dayik bûyê û mezin bûyê dibe û têkoşîna xwe li vir dewam dike. Bi şarezabûna xwe ya li qada leşkerî û enerjiya xwe ya xurt tevlî kar û jiyanê dibe û di demekî kurt de dibe pêşengek. Di nava jiyanê û şer de wezîfeyên xwe bi serkeftineke mezin bi cih tîne. Gerîla Pîrdoxan pîvanên milîtaniya serdema nû di kesayetiya xwe de şênber dike. Bi biryardarî û îdîayeke mezin tevlî gelek çalakiyan dibe, bi vî rengî derbên giran li dijmin dixe û di têkbirina dijmin a li qada Serhedê de dibe xwedî kedeke mezin. Gerîla Pîrdoxan her tim hewl dide ku Felsefeya Rêber Apo û xeta jiyanê ya şehîdên nemir li her qada jiyanê serwer bike.
Di 8 hezîrana 2016’an artêşa Tirk a dagirker li devera Kirê Alê ya bi ser Agiriyê, li gelek cihan kemînan datîne. Dema ku Pîrdoxan li gel rêhevalê xwe Rûstem ji bo erkekê ji wê deverê re derbas dibin dikevin nava kemîna artêşa Tirk. Pîrdoxan û rêhevalê xwe Rûstem li ve derê qasî saetekî bi artêşa Tirk re dikevin nava pevçûneke dijwar û heya guleya xwe ya dawiyê li hemberî artêşa Tirk a dagiker şer dikin û di encam de digihêjin şehadetê.
Anne - Baba Adı: Süreyya - İbrahim
Şahadet Tarihi ve Yeri: 8 Haziran 2016 / Ağrı
Herêma Mêrdînê bi biryardariya xwe ya bi salan a li ser parastina çanda Kurd, bi berxwedana xwe ya ji bo azadiya Kurdistanê her tim bûye xwedî cihekî taybet. Ji ber vê yekê her tim bû hedefa êrîşên dijmin, lê xelkê Mêrdînê yê berxwedêr ti carî ji nirxên xwe tawîz neda, di têkoşînê de israr kir. Bi destpêkirina Têkoşîna Azadiyê ya Kurdistanê re xelkê Mêrdînê jî cihê xwe li gel PKK'ê û gerîlayên azadiyê girt, bi hezaran ewladên xwe yên leheng tevlî nava vê têkoşînê kir û bi sedan şehîd da. Emîne Toy bi navê tevgêrî Sarya Rûken Sala 1993’an li herêma Omeryan a Mêrdînê li nava malbateke welatparêz de ji dayik dibe.
Emîne di zarokatiyê de dikeve bin bandora hestên welatparêziyê yên derdor û malbata xwe. Di ciwaniyê de gelek caran firsend dîbîne ku hêzên gerîla bibîne; Emîne dikeve bin bandora sekna jiyan, şêweyê têkiliyan û qîmetê ku gerîla didenê mirovan. Piştî ku fêr bû çavkaniya vê kûrahiya îdeolojîk a felsefeya Rêber APO ye, destpê dike ku hîn bêhtir Rêbertî nas bike . Emîne Toy her ku Rêbertî dixwînê fêm dike ku hêviya gelê Kurd û gelên bindest e, hîs dike ku bêhtir nêzî çavkaniya azadiyê dibe. Emîne dilê wê ji aliyekî ve ji bo azadiyê lê dida, Ji aliyekî ve rastiya civakî dibînê ku li gorî vê rastiya ji aliyê sîstemê ve hatiye ferzkirin jin nikare bi tena serê xwe li ser piyan bimîne, li aliyê din jî rastiya gerîlayên jin ên li nava refên têkoşîna azadiyê dibînê ku dest bi çek ji bo Kurdistaneke azad di nava şert û mercên herî giran de li nava refên têkoşîna azadiyê şer dikin.
Her ku lêkolîn dike, Rêber Apo, PKK û Îdeolojiya Azadiya Jinê bêhtir nas dike, weke jineke Kurd a bi rûmet û ciwan têkiliyeke kûr bi têkoşînê re datînê. Li hemberî zext û zilma dewleta Tirk a mêtinger ku bênavber li gelê Kurd dike, hêrsa xwe kêlî bi kêlî mezin dike. Ev kûrbûn û lêgerîna Emîne hêşt(dihele) ku jiyaneke nû Biafirînê, hevrêtiyên nû, dilsoziyên xurt û hezkirineke bêdawî wê Biafirînê. Ji ber ku hestên welatparêziyê, her wiha kîna li dijî dijmin a Emîne , ew digehînê PKK'ê. Emîne Di Sala 2010'an de tevlî nava refên Pkk dibe.
Emîne Toy navê Sarya Rûken radeke ser xwe. Bi avantaja mezin a tevlîbûna ji qada Gabarê li nava refên gerîla, di demek e kurt de fêrî jiyana gerîla û çiya dibe. Ji ber ku Gabar yek ji qadên herî bedew ên kurdistanê ye û ji bû gerîlatiyê guncaw e, Sarya bi gerîlatiyê re dibe yek û tecrûbeya ku demeke dirêj dihate bidestxistin wê di demeke kurt de bidestdixe. Gerîla Sarya bi perwerdeyan xwe pêş dixe û asta xwe ya têgihiştinê her roj bilndtir dike û dibe milîtaneke şareza ya YJA Starê. Gerîla Sarya firsend dibînê ku perwerdeyên leşkerî û îdeolojîk di cih da bixe pratîkê û pêşketina xwe xurt tir dike.
Gerîla Sarya 4 salan li herêma Gabar ê pratîkekî serkeftî dimeşîne û kedeke bêhempa dide. Di vê pêvajoyê de bi wêrekî û morala xwe ji hevalên xwe re dibe mînak. Gerîla Sarya sala 2014’an berê xwe dide Başûrê Kurdistanê û derbasî Akademiya Mahsum Korkmaz dibe. Gerîla Sarya di fikir û felsefaya Rêber APO’de xwe kûr dike û dibe fermandarek pêşeng û kesayetiyek milîtan ê APOYÎ. Di encama lêpirsînên li vê perwerdeyê de aliyên xwe yên kêm dibînê û ji bo çareserkirina wan dikeve nava hewldanke bêhempa. Bi taybetî li alîyê îdolojîk vê bi berfirehî kûr dibe û pîvanên azadiyê ya jinê ji xwe re dike pîvanên kesayetiya xwe. Xwe bi paradîgmaya Rêber APO perwerde dike û tevlîbûneke îdeolojîk pêk tîne.
Gerîla Sarya Piştî perwerdê derbasî herêma Garê dibe û li vir tevlî kar û xebatan dibe. piştî ku demek li herêma Garê pratik dimeşîne, vê carê jî berê xwe dide herêma heftanîn ê. Ew soza ku dabû şehîdan jiyan dike û her di nava hewildanên pêkanîna xeyalên hevrêyên xwe de ye. Ew bi vê bîr û baweriyê tevlî jiyanê dibe û dibe pêşengê rêhevalên xwe. Ezmûnên xwe yên şer û jiyanê mezintir dike. Ew xwe di hêla rêxistinî û bîrdozî de pêşdixîne. Ew hêvî di jiyanê de dibîne û bi moralekî mezin beşdarê jiyanê dibe. Bi taybet jî rastiya jina azad de xwedî zanist dibe. Jina têkoşer Sarya di warê leşkerî de jî dipije û digihîje asta ku artêşbûna jin de pêşengtî bike. Di xeta milîtaniyê ya PKK’ê de her tim bi israr e.
Gerîla Sarya carek din pêşniyara xwe ji bo çûyîna Bakûrê Kurdistanê dike û pêşniyara wî tê qebûl kirin. Gerîla Sarya cara duyem çûyîna Bakûr ji bo xwe wekî şensek mezin pênase dike. carekî din berê xwe dide herêma Gabar ê. Vê carê ne wek şervanekî, wekî fermandarekî xwedî tecrûbe derbasî Gabrê dibe û bi ser dijminê dagirker û dijwariyên jiyan diçe. Ew dibe şopdara rêhevalên xwe, dibe şopdarên xeyalên xwe û mîna fermandarekê jin bi wêrekiyekê mezin gavên xwe davêje. Di hêla leşkerî de xwedî lêhurnunên girînge û dixwaze derbên giran li neyar bide, bi kîn û herseke mezin di çeperên herî pêş de şer dike. Ew ji bo rakirina tola Şehîdan bi fedakartiyekê mezin tevlî dibe û lêhûrbûnên xwe yên biserxistina şer, bi bîranîna Şehîdan û êvîna Rêbertiyê kûrtir dike.
Di 16 hezîrana 2019’an li “cehennem Deresî” ya bi ser navçeya Şirnex Hezexê re di pevçûneke li gel artêşa Tirk a dagirker de heya guleya xwe ya dawiyê şer dike û di encama vê pevçûna dijwar de tevli karwanên nemirêm Kurdistanê dibe.
Anne - Baba Adı: Hediye – Hamo
Şehadet Tarihi ve Yeri: 16 Haziran 2019 / Hezex
Nefîse Işik bi navê xwe ya şoreşgerî Havîn Çirav di sala 1984’an de li gundekê Şirnexê ji dayik dibe. Mekan û dema ku Nefîse jê ji dayik dibe giring û xwedî maneye. Nefîse bi têkoşîna Egîdan di warê şerên giran de ji dayîk dibe. Ev yek û di heman demê de çanda Botanê di kesayeta wê de rûdine û karaktera wê xêz dike.
Zarokatiya wê li gund derbas dibe. Li vir Nefîse Işik çanda xwe, dîsa zimanê dayikê û asta girêdana xwe ya bi ax û welat re nas dike. Nefîse li vir hê di zarokatiya xwe de bi çîrok û destanên di derbarê şervanên welatê xwe mezin dibe.
Dema ku di sala 1994’an de şewitandin û rûxandina gundên Kurdên welathez destpêdikin, malbata Işik jî hevkariya bi dewletê re qebul nake û ji lewra neçar dimîne ku ji gund û xaka xwe koçberê Dergûlê ya girêdayî Şirnexê bibe. Li vir jî zextên dijmin di astekê jorîn de ne, ji lewra malbat berê xwe dide metropolên Tirkiyê, ango Edenê.
Di encama hestên xwe yên welatparêziyê û zextên dijmin, Nefîse Işik di sala 1998’an li Gabarê beşdarî refên gerîlayên azadiya Kurdistanê dibe. Jixwe ew çend sal in, li benda gihaştina temenekê hê mezintir bû, da ku bikaribe beşdar bibe. Vê carê Nefîse bi navê Havîn Çirav cardin dikare gavên xwe li ser axa Egîdan biavêje û wisa hîs dike ku roj bi roj xwe hê zêdetir nêzî Egîdan dike.
Gerîla Havîn li Gabarê gerîlatiyê dike û ji ber temena wê hê gelek ciwan e, ew zû fêrî jiyana gerîlatiyê û rêgezên îdeolojîk dibe. Jixwe Havîn di malbata xwe de fêrî civakbûyîn û jiyanekê komunal bibû, jiyana gund bi vî rengî bû. Ji ber vê sedemê ew di têkîliyên rêhevaltiyê de zehmetiyan nakşîne. Berovajiya vê, Havîn Çirav gelek germ û bi feraset nêzî rêhevalên xwe dibe.
Havîn beriya her tiştî rêhevala rêhevalên xwe ye. Ew li Gabarê xwe weke gerîlayekê jin di gelek mijaran de hakîm dike û pêşenga jiyanê ye. Jiyan ji bo Havîn her tişt e, jiyan cîhê xwedî lê derketina Rêbertiya Partiyê, Şehîdan û nirxên gelê Kurd e.
Dema ku di sala 2000’î de pêvajoyên paşvekişîna ya ji herêmên bakûrê Kurdistanê destpêdikin, Havîn jî berê xwe dide herêmên başûrê Kurdistanê. Dûrketina ji xaka Botanê jê re çi qasî bi zehmet jî were, talîmata Rêber APO diviya bû pêk bihata û ew jî di vê de îqna bû.
Di destpêk de Havîn Çirav demekê li qada Qendîlê dimîne. Li vir firsendên Havîn ku partiyê hê zêdetir ji nêz ve nas bike hene. Ew jî hewildide van firsendan binirxîne û xwe zû pêşbixîne. Li vir rêhevala Havîn di jiyanê de pêşenga hevalên xwe ye û ji ber tecrûbeyên xwe yên derbasbûyî, dîsa ji ber têgihîştina wê ya rêgezên partiyê dibe fermandarekê hêja.
Bi derbasbuyîna demê ve jina têkoşer Havîn berê xwe dide qada Xakûrkê û li ber heybet û asêbuyîna çiyayên Zagrosan şaşwer dimîne. Li çiyayên Zagrosan ew dergûşa mirovahiyê, ango ya nirxên mirovbuyînê dibîne. Ev der çavkaniya vê yekê bû. Bi zanîna vê girîngiyê ve Havîn rêhevaltiya xwe dimeşîne.
Ji ber ew li gelek pratîkên bi zor û zehmet de derbasbûye, ew ji bo nirxandina van pratîkan, dîsa ji bo kûrbûyîna di fikir û ramanên Rêber APO derbasî Akademiya jina azad ya Şehît Bêrîtan dibe. Jê şûnde ew cardin ji bo demekê gelek kin diçe qadên Zagrosan.
Feqat Havîn Çirav pêwîstiya xwe ya bi çûndina qadên Botanê gelek dibîne. Jixwe pêngava 1’ê Hezîranê pêşketibû, vêjîna gelê Kurd di pêvajoyekê gelek giring de ji nû ve welidî bû. Botan warê şehîdan û cîhê têkoşîna çekdarî bû.
Gerîla Havîn Çirav li ser vê esasê ji bo ku ser şopa Egîdan bimeşe, berê xwe dide herêma Botanê. Jixwe rêhevala Havîn xwedî kesayetekê otorîter, bi înîsyatîf û gelek jêhatî ye. Piştî tecrûbeyên ku ew bidestxistiye, li vir jî bi şerkerî û rêhevaltiya xwe li pêş e.
Dema ku gerîlayan di 1’ê Tirmeha sala 2010’an de çalakiyekê li dijî leşkerên Dewleta Tirk ya li herêma Perwarî de lidardixin, Havîn jî di vê çalakiyê de aktîf rola xwe dileyze. Gerîla û fermandar Havîn Çirav di vê çalakiyê û pevçûnan de heya guleya xwe ya dawiyê şer dike û tevlî karwanê nemiran dibe.
Kod Adı: Havin Çırav
Adı ve soyadı: Nefise Işık
Doğum yılı ve yeri: 1984 / Gurdılan, Şırnak
Katılım yılı ve yeri: 1998 / Şırnak
Ana ve baba adı: Vesile / Mehmet
Şahadet tarihi ve yeri: 1 Temmuz 2010 / Pervari, Siirt
İsmaîl Hûsnû bi navê tevgerî Rêzan Urkeş sala 1980’an de li bajarê Amûde di nava malbatekî welatparêz çavên xwe li dinyayê vedike. Bajarê Amûde ku bi çand û kevneşopiya xwe tê naskirin şahîdî ji gelek qetliyam û berxwedanan re dike û cihê xwe di nava wan berxwedanan de digre. Malbata Hûsnû li ser esasê belavbûyîna fikir û ramanên Rêber APO yên li Rojavayê Kurdistanê tevgera Apoyî nas dike û hestên xwe yên welatparêziyê bi nirxên partiyê ve dike yek. Malbata Hûsnû zarokên xwe li ser esasê çand û zimanê Kurdî mezin dike, rastiya dijminê xwînxwar her destnîşan dike. Ji lewra ismaîl jî mîna gelek zarokên Kurd tenê 8 sal dibistanê dixwîne û hêj di temenekê biçûk de dest ji dibistanê berdide. Ew di serî de li wir tûjbûyîna pergala Dewleta Sûriyê nas dike û kîna wê ya li beramberê vê yekê roj bi roj mezintir dibe.
Xeyala Îsmaîl ji zarokatiyê eve ku rojekî tevlî gerîlayên Azadiya Kurdistanê bibe. Di ciwantiya xwe de Îsmaîl êdî gerîlayên ku bi destanên wan hatibû mezin kirin dibîne. Îsmaîl şopên kedê di destên gerîlayan de dibîne û hestên azadiyê di biriqîna gerîlayan de hîs dike. İsmaîl Piştî ku Rêber APO bi komployeke navneteweyî ji aliyê dijmin ve tê girtin, mîna bi hezaran ciwanên Kurd bi armanca bersivdana li komplogeran vê rewşê qebûl nake û weke bersiv di sala 1999'an de tevlî nava refên gerîlayên Azadiyê dibe.
İsmaîl Hûsnû êdî bi navê xwe yê şoreşgerî Rêzan Urkeş tê nasîn. Gerîla Rêzan ji bo dîtina perwerdeya bingehîn a şervanê nû derbasî qada Qendîlê dibe. Gerîla Rêzan di perwerdê de rastiya dîroka Kurdistanê û gelê Kurd dibîne. Bi dîtina perwerdeyê kîn û nefreta xwe li dijî dijmin bi îdeolojiya Rêber APO ve dike yek û kesayetiyek xurt di xweda ava dike. Li ser vê bingehê ji bo rizgariya gelê Kurd bi hemû hêza xwe tevlî jiyanê dibe û xwe pêş dixe. Gerîla Rêzan her deqeyekî xwe perwerde kirinê ve derbas dike. Ew hem di aliyê leşkeri û hem jî di aliyê bîrdozî de kûrbûnekî di xwe de dide avakirin û perwerdeya xwe bi awayekî serkeftî derbas dike.
Gerîla Rêzan di kesayetiya xwe de guhertinên girîng dike. Kûrbûna xwe ya îdeolojîk bi kûrbûna leşkerî re dike yek û bi vî rengî hewl dide bibe gerîlayeke şareza û ji bo bibe şervaneke baş ji aliyê hunera leşkerî û taktîkên gerîla ve xwe timî perwerde dike. Gerîla Rezan di şoreşgeriya xwe da timî li sedemên xwe yên tevlîbûna di nav PKK’ê dilsoz dimînê û di xeta milîtaniya PKK’ê de her tim israr dike. Weke milîtanekî mînak li her derê, her wezîfe bêdudilî bi cih tine. Bi vî taybetmendiya xwe di nava her şert û mercî de barê têkoşînê dide ser milên xwe. Bi cidiyetekî mezin nêzî her karî dibe, ji bilî serkeftinê pîvanekî din qebûl nake û armanca serkeftinê her tim mezin dike.
Gerîla Rezan li Qendîl, Behdînan, Xakurkê, Garê, Metîna û gelek qadan bi salan gerîlatiyê dike. Ezmûnên xwe yên şer û jiyanê li wan qadan mezintir dike. bi taybetmendiyên xwe yên dilnizm û kedkar bala tevahî rêhevalên xwe dikşîne. Ew her tim di çeperên herî pêş de cihê xwe digre û di çalakiyan de her tim li pêş e. Gerîla Rêzan hêvî di jiyanê de dibîne û bi moralekê mezin beşdarê jiyanê dibe.
Gerîla Rêzan êdî gerîlayekî ku di pratîka de hatiye pijandin û xwedî gelek ezmûna ye. Gerîla Rêzan pêşniyara xwe ji bo dîtina perwerdeyekî birdozî dike. Pêşniyara wî tê qebûl kirin û derbasî Akademiya Mazlum Doxan dibe. Gerîla Rêzan di perwerdê de aliyên xwe yên kêm bi rastiya Rêber APO û şehîdan ve derbas dike û kesayetiyek mezin û dagirtî dide avakirin. Di aliyê fikir û ramanên Rêber APO de xwe kûr dike û kêlî bi kêlî xwe zêdetir nêzî rastiya Rêber APO dike. Li ser vê bingehê hewl dide ku stratejiya Şerê Gel ê Şoreşgerî bi her awayî fêm bike û bi cih bîne. Gerîla Rêzan perwerdeya xwe bi awayekî serkeftî xilas dike û pêşniyara xwe ji bo qadên Bakûrê Kurdistanê dike û pêşniyara wî tê qebûl kirin.
Gerîla Rêzan li kuderê de zor û zehmetî hebin xwe ji bo wir pêşniyar dike. Berê xwe dide Bakûrê Kurdistanê qada Botanê. Gerîla Rêzan bi zanebûnek mezin berê xwe dide qada Botanê, di ferqa vê de ye ku Botan di dîroka Kurdistan û di dîroka têkoşîna PKK’ê de cihek xwe yê girîng heye û Botanê wekî dilê têkoşîna Kurdan dibîne. Gerîla Rêzan ji bo tolgirtina hevalên xwe yên şehîd û wan hevalan dana jiyankirin ve derbasî qada Botanê dibe. Gerîla Rêzan bi hemû hêz û baweriya xwe, bê ku westandin û astengiyan nas bike li Botanê tevlî jiyan, kar û xebatên rêxistinî dibe.
Di dîroka 14 Adara 2011’an de li çiyayê Gabarê di kemîneke dijmin de bi 2 rêhevalên xwe re digihije şehadetê. Bi sekna xwe ya Apoyî ya li nava jiyanê, bi wêrekiya xwe ya li nava şer de dibe milîtanekî mînak . Gerîla Rêzan bê teredût û bi biryardariyek mezin pratîk dide meşandin û di hemû kêliyên jiyanê de ji bo rêhevalên xwe dibe mînak.
Doğum Yılı ve Yeri: 1980 / Amûdê
Anne – Baba Adı: Xezal – Hüsnü
Katılım Yılı ve Yeri: 1999 / Amûdê
Şahadet Tarihi ve Yeri: 14 Mart 2011 / Güçlükonak, Şırnak
